In de lockdown van een jaar geleden komt mijn oudste zoon thuis. Het is al laat en donker. Hij vertelt me dat hij onderweg een gesprek had met een dakloze. ‘Moeten we hem niet wat eten brengen?’, vraagt hij. 'We hebben net wat gebakken', zeg ik. ‘Ga maar terug met een warme appelflap.’ Hij pakt er twee en springt weer op de fiets. ‘Waar ga je heen?’, roep ik nog. ‘Ik ga naar de bakker. Hij zit daar op de stoep.’ Na bijna een uur is hij terug. ‘Dat duurde lang’, zeg ik een beetje bezorgd. Mijn zoon antwoordt: ‘We hebben leuke gesprekken gehad over voetbaltransfers, school, dakloos zijn, vrijheid en de kou.’ Ik hoor dat twee verschillende werelden even bij elkaar zijn samengekomen. Goed!
‘Heeft hij ergens onderdak?’, vraag ik. ‘Nee, hij wil geen onderdak en ook geen bemoeienis. Hij zegt dat hij door Nederland reist.’ ‘Heb je de appelflap nog gegeven?’, vraag ik. ‘Tuurlijk, hij had alleen geen honger meer.’ ‘Hoezo niet?’, vraag ik. ‘Hij had net een doos met warm eten van Lekker Puh gekregen’. Ik kijk hem verbaasd aan. ‘Hoe is het mogelijk dat zij dit doen? Ze moeten knokken voor hun zaak en geven nu een takeaway aan een dakloze.’ Voor mijn zoon lijkt deze actie een vanzelfsprekendheid. Ik word er blij van.
We zijn een jaar verder en zitten helaas weer in een lockdown. Ik hoop dat we allemaal de energie kunnen opbrengen om nog een beetje naar elkaar om te kijken. Voor veel mensen is het een lastige tijd. Help de ondernemers, help elkaar en laten we er samen sterker uitkomen.
Dit is mijn laatste column in de gemeentekrant tot de gemeenteraadsverkiezingen op 16 maart 2022. Mijn wandelingen met inwoners gaan gewoon door. Je kunt erover blijven lezen op Facebook. Meer weten? participatie@bergen-nh.nl.
Arend Jan van den Beld
Wethouder Bergen NH